تلفیق روشهای زراعی در کنترل علفهای هرز سیب زمینی

مشکلات ناشی از مصرف بی رویه علفکش ها موجب توجه محققین به روش های غیر شیمیایی علف های هرز شده است. این تحقیق نیز به منظور بررسی تاثیر روش های زراعی در کنترل علف های هرز سیب زمینی در سال زراعی 1390 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد مطالعه کاشت گیاه پوششی در چهار سطح {گیاه چاودار، گندم، شبدر قرمز و بدون گیاه پوششی (شاهد)} و فاصله ردیف های کاشت در سه سطح (45، 60 و 75 سانتی متر) بود. نتایج نشان داد که گیاه پوششی و فاصله ردیف کاشت تاثیر معنی داری بر تراکم علف های هرز در مرحله گلدهی سیب زمینی داشت. همچنین، اثر متقابل آنها بر تراکم و وزن خشک علف های هرز در مرحله رسیدن محصول معنی دار بود. کاشت گیاه پوششی در مقایسه با شاهد (بدون گیاه پوششی)، تراکم علف های هرز را 55/48 درصد کاهش داد. کشت گیاه پوششی چاودار و گندم تاثیر بیشتری بر کنترل علف های هرز داشت. کاهش فاصله ردیف کاشت به 45 سانتی متر در مقایسه با فاصله ردیف کاشت 60 و 75 سانتی متر تراکم علف های هرز سیب زمینی در مرحله گلدهی را به ترتیب 65/32 و 66/46 درصد کاهش داد. درکرت های شاهد، وزن خشک علف های هرز در فاصله ردیف 45 و 60 سانتی متر 4 برابر کمتر از فاصله ردیف 75 سانتی متر بود. اگرچه گیاه پوششی شبدر قرمز نیز به طور معنی داری وزن خشک علف های هرز را کاهش داد اما در فاصله ردیف60 و 75 سانتی متر وزن خشک علف های هرز آن بیش از سایر تیمارهای گیاه پوششی بود. با کاهش فاصله ردیف های کاشت و کاشت گیاه پوششی، درصد نفوذ نور به داخل کانوپی کاهش یافت. گندم و شبدر قرمز به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را بر عملکرد غده سیب زمینی داشت.